غلامعلی سلیمانی در کنار فعالیت‌های اقتصادی، به توسعه فرهنگی و آموزشی منطقه نیز علاقه داشت. او در ساخت مدرسه، مراکز فرهنگی و پروژه‌های خیریه نقش پررنگی ایفا کرد. مردم آمل او را نه فقط به عنوان یک صنعتگر، بلکه به عنوان یک نیکوکار واقعی می‌شناسند.

با وجود تمام موفقیت‌ها، سلیمانی تا پایان عمر، ساده زیست و خاکی ماند. معمولاً در میان کارگران کارخانه قدم می‌زد، با آن‌ها صحبت می‌کرد و نظراتشان را با دقت گوش می‌داد. برای او، واژه انسان واقعی کلید موفقیت بود.

غلامعلی سلیمانی در فروردین ماه ۱۴۰۲ درگذشت، اما میراث او، نه تنها در برند کاله، بلکه در قلب هزاران نفری که به واسطه تلاش‌هایش زندگی بهتری یافتند، زنده است. داستان او یادآور این است که حتی از دل سختی‌ها و مناطق کم‌امکانات، می‌توان جهانی اندیشید و عمل کرد. او با دست‌های خالی، اما دلی پر از امید، صنعتی ساخت که امروز افتخار ملی ایران است.